तू जेव्हा अशी नजरे आड असतेस ना...
जीवन ना, फार सुनं सुनं वाटतं,
ताजं एखादं फूल सुद्धा जुनं जुनं वाटतं.
पण जेव्हा तू माझ्या जवळ बसतेस ना...
सारं जग कसं अगदी नकोसं वाटतं,
अन त्या क्षणाने तिथंच थांबावसं वाटतं.
तू जेव्हा कधी अशी रुसून बसतेस ना...
माझंच मन मला खायला धावतं,
अन वेड्या वाकड्या कसरती करायला लावतं.
पण मग जेव्हा तू छान लाजून हसतेस ना...
त्या कसरतींच पण मनाला वेड लागतं,
अन मन तुला तसंच हसताना बघायला लावतं.
आयुष्य कुठेतरी अपूर्ण वाटतं,
जणू मनावर कसलंतरी मोठं ऋण वाटतं.
पण जेव्हा तू माझ्या जवळ असतेस ना...
ते ऋणही मला फार हिनं वाटतं,
अन माझं अर्धवट आयुष्य ते पूर्ण वाटतं.
-वैभव.
No comments:
Post a Comment