एक होता "तो" आणि एक होती "ती" घरासमोर घर आणि दारासमोर होती खिडकी
अन तिच्यावर त्याची जुळलेली प्रीती. खिडकीत पहायचा तिची एक झलक उडती उडती.
तो तिला मात्र दररोज चोरुनच बघायचा तिच्यासाठी त्याची वागणूक साहाजीक होती.
तिच्या लक्षात येताच विचित्र वागायचा कारण तीचीहि अवस्था तशीच नाजूक होती.
रोज तो तिच्यासाठी बालकनीत यायचा अन ती पण मुद्दाम रोज तिथंच यायची.
अन ती खिडकीत येताच दारामागे लपायचा. केसं पुसता पुसता खेळ त्याचा पहायची.
दोघांच्याही मनात काहीतरी शिजत होतं एकीकडे कळीतून हळूच फूल उमललं होतं
पण बोलायला मात्र कुणीच धजत नव्हतं अन त्याचं नकळत तिच्यावर प्रेम जुळलंहोतं.
असंच चालायचं रोज, आणखी काहीच नाहीं त्यांच्यासाठी तसं वागण्यातच एक गम्मत होती.
पण त्याचं हे वागण, चुकायचं कधीच नाही. जी शब्दाहून जास्त भावनेनी जपतात काही नाती.
--- वैभव.
