अस वाटतं आपण कधी वेळ काढून एकांतात बसावं
जुन्या आठवणीत विसरून जाऊन थोडं रडावं थोडं हसावं
उरल्या असेल काही गोष्टी मनात त्या बोलून घ्याव्यात
अर्धवट पुसलेल्या पायवाटा पुन्हा एकदा चालून बघाव्यात
नकळत झाल्या असतीलच चुका काही, एकदा सुधाराव्यात
नाजूक नात्यांच्या खचलेल्या भिंती पुन्हा एकदा उभाराव्यात
अर्ध्यावर मोडलेला भातुकलीचा खेळ परत मांडून बघावं
जगता आला तेच जीवन तर एकदा परत नव्याने जगावं
काही गोष्टी मनाजोग्या झाल्या असत्या तर बर झाल असतं
कारण आज तुला आठवून माझ मन अस चिंब झाल नसतं.
आता सारं संपलाय, शिल्लक आहेत त्या फक्त आठवणी.
तुझ्या माझ्या प्रीतीच्या जपून ठेवल्या आहेत मी साठवणी.
-- वैभव.
