रुक्ष उन्हाळ्यानंतर जशी पहिली सर पडत असते

कोरड पडलेल्या मातीची तहान भागवून जात असते

आसुसलेल्या चातकाची प्रतीक्षा संपवून जात असते

आणि माझ्या मनाला एक नवे तजेलेपण देऊन जात असते

पहिल्या सरी नंतरही दुसरी एखादी सर कोसळत असते

आधीच ओल्या मातीवर परत ठसा उमटविण्याचा प्रयत्न करत असते

पण कितीही तीव्र किंवा मुसळधार ही सर असते

पहिल्या सरीची आठवण जरा जास्तच स्मरणात असते

कोरडी माती आणि ओल्या पावसाचे नाते तसे जुनेच असते

तरीही प्रत्येक चार महिन्यांच्या भेटीत काहीतरी वेगळे असते

एकमेकांच्या साथीने नवे जीवन जगायचे असते

पूर्वी कधीही न घडले असे काहीतरी घडायचे असते

तुझ्या मैत्रीची सर जणू काही अशीच लाभलेली दिसते

प्रत्येक भेटीनंतर पुढल्या भेटीची ओढ लागलेली असते

या रुक्ष मनास जेव्हा तुझ्या मैत्रीची सर ओले करीत असते

मला एक नवे जीवन, एक नवे तजेलेपण देऊन जात असते.

--वैभव